Blog

Mijn eerste boek: ‘Dáár heb ik mijn leven lang op gewacht’ is verkocht!

Vandaag is een superdag: vannacht eerste e-book verkocht:

‘Dáár heb ik mijn leven lang op gewacht!’
Psychiatrie Paranormaal Bekeken
Reïncarnatie, Karma, Burnout en alternatieve Geneeswijzen


Dat het spannend is als je een boek uitgeeft, behoeft geen betoog. Dat kan iedereen bedenken. Ga maar eens terug naar je schooltijd en herinner je hoe je, met gierende zenuwen in je lijf, de meester je opstel zag lezen… en daar verandert weinig aan als je, zoals ik, de pensioengerechtigde leeftijd reeds bereikt hebt! Het is nog steeds spannend om af te wachten of je boek wel verkocht wordt, en hoe het wordt ontvangen.
Dat ligt natuurlijk aan wie het koopt. Is dat iemand die zoekende is naar antwoorden die hij in de reguliere psychiatrie niet krijgt, of is het is een arts die zich in al zijn weten en geleerdheid aangetast- dan wel op zijn edele delen getrapt voelt. De eerste zal er blij mee zijn, bij de tweede zal de stoom uit de oren komen.
Dat is jammer en zeker is het niet de bedoeling om te kwetsen of beledigen, maar dat dit gaat gebeuren staat op voorhand vast. Wat dan wel de bedoeling is? Lees maar wat er onder al mijn blogs geschreven staat!

Onderzoek alles, behoud en deel het goede, maar blijf altijd kritisch!


Lezing van Arts en Magister Ludovicus Uter Venne: hoe de vrouw de middeleeuwen overleefde

Hoe de vrouw de Middeleeuwen overleefde en
vrouwengeneeskunst en vrouwengeheimen in de middeleeuwen.

Verleden week een lezing bijgewoond van Dr. Louis van de Ven in het Archeon. Het Archeon is een museumpark in Alphen aan de Rijn. Hier kun je de levend uitgebeelde geschiedenis beleven. Re-enactors nemen je mee naar de Prehistorie, de Romeinse Tijd en de Middeleeuwen. Je ‘waant’ je in die tijd… om maar even in psychiatrische term ‘waan’ te blijven. Tenslotte is dat de rode draad van mijn blog, nietwaar?
Louis, wij zijn collega’s in de Middeleeuwse Re-enactmentwereld, vertelt levendig over hoe de vrouw ziektes en kwalen overleefde, hoe de geneesheren van toen de vrouw en haar vrouwenziektes zagen, en hoe het lichaam van de vrouw, en ook de baarmoeder en de menstruatie gezien werden. Met prachtige afbeeldingen die niets aan de verbeelding overlaten.

Heel interessant om te horen dat ook de Middeleeuwse vrouwen al tampons van opgerold linnen gebruikten… en wij moderne vrouwen maar denken: hoe deden ze dat toch vroeger? Nou, dat is nu dus duidelijk! Net als wij in onze ‘moderne’ tijd. Of zullen we dat ‘moderne’ maar weglaten?
Wat ik zelf al wist en ook hij deze avond vertelde, is dat vrouwen altijd hebben geweten dat als zij iets -bijvoorbeeld een steentje- in hun baarmoeder plaatsten, zij niet zwanger werden. Dat noemen wij nu een schildje of spiraaltje. Hoezo weten wij het beter dan die Middeleeuwers…
Tot zover de lezing van Louis. Hij is met een boek bezig over de geneeskunde in de middeleeuwen. Tegen de tijd dat het wordt uitgegeven kom ik er op terug.

Er zit een hiaat in het overbrengen van de vrouwen-wijsheid uit de middeleeuwen, en dat is niet zo moeilijk te verklaren. Immers, de wijze vrouwen van ooit werden als heks bestempeld, en heksen belandden op de brandstapel. En daar ging de wijsheid dan in rook op. Gelukkig komt die oude kennis weer terug met het reïncardineren van de heksen van toen, en kan die kennis ingepast worden in het hier en nu.

Christy Moore bezingt in ‘Burning Times’ de negen miljoen vrouwen die wegens hekserij op de brandstapel belandden. En dat is dan nog maar een schatting. De vrouwen van toen brachten hun wijsheid over van moeder op dochter; zij wijdden hun dochters in. Tegenwoordig halen we alle kennis van internet.

Onderzoek alles, behoud en deel het goede, maar blijf altijd kritisch!


Een andere jaarwisseling kan ook

Een paar jaar gelden werden wij uitgenodigd door vrienden, om in Frankrijk met hen Kerst en Oud en Nieuw te vieren. Half december stappen wij in de auto, om via vrienden in de Vogezen, naar de Pyreneeën te rijden. Enige dagen na aankomst hebben wij de Winterzonnewende gevierd met elkaar. Er wordt een groot vuur gemaakt buiten, geproost op de komende terugkeer van het licht. De dag daarna wordt de hele buurt -lees: de bewoners van ongeveer de hele berg- uitgenodigd door de buurvrouw. Iedereen neemt iets te eten mee, buurvrouw zorgt voor de drank. Oergezellig; buiten in de zon vanwege het mooie weer en je waant je in de sixties vanwege alle -overjarige- hippies uit de streek zijn aanwezig. Zelfs een heuse hasjpijp komt voorbij aan iedere aanwezige en wie wil lurkt er even aan!

Daags voor de Kerst wordt er op eigen erf een kerstboom omgehakt en met elkaar naar huis gedragen, dan tuigen we de boom op en de lampjes worden erin gehangen. ’s Avonds komt het rummikub op tafel. Voor de duidelijkheid: er komt elke avond rummikub op tafel, want televisie is er niet. Internet tegenwoordig wel, maar slechte verbinding op de berg.

Er worden vaak gasten voor het eten uitgenodigd, en dat is gezellig. Ook met Kerst zijn er gasten, maar er is geen overdreven maaltijd; wel een met zorg bereide, eenvoudige vegetarische maaltijd. Groenten nog steeds uit eigen tuin! Wij zijn benieuwd hoe de Oudejaarsavond er in Frankrijk uit gaat zien.
Oliebollen worden er gebakken, er is de rummikub of en andere spellen en dan wordt het toch langzaamaan twaalf uur. Geen televisie, zoals gezegd, dus hebben we de klok in de huiskamer die we in de gaten houden. We zitten rond de houtkachel want de temperatuur is gedaald. Om twaalf uur wensen we elkaar alle goeds voor het Nieuwe jaar en drinken een glaasje Blanquette de Limoux.
Volgens de mensen in de streek de enige echte Champagne. De rechten van Champagne op die naam is volgens hen ten onrechte! Maar dat even ter zijde. Het is stil buiten, in de verte horen we af en toe een hond aanslaan, maar dat is het dan wel. Geen vuurwerk, geen geknal. Daar doen ze hier niet aan.
Het enige vuurwerk dat ik daar ooit gezien heb, was dat van Quatorze Juillet. Maar dat was dan ook enorm; het vuurwerk was op de muren van de Cité van Carcassonne door professionals aangebracht en zorgde voor een gigantische show. Dus ze kunnen het best, die Fransen. Niet echter hier in de streek met Oud en Nieuw.

Wat er wel gebeurt: de fontein in het dorp schuimt over de rand van het zeepsop. Het lokale gebruik is, dat er flessen afwasmiddel in de fontein leeggegoten worden. Best leuk om te zien, en het gaat een hele tijd door.
Zo kan het dus ook!

Onderzoek alles, behoud en deel het goede, maar blijf altijd kritisch!