SCHREEF IK VANDAAG TWEE WEKEN GELEDEN…
Schreef ik vandaag twee weken geleden dat ik al lange tijd geen blog geschreven had, precies twee uur daarna kwamen wij in de grootst denkbare nachtmerrie terecht. Schoonzoon Arie, echtgenoot van onze jongste dochter, overleed rond de middag aan een hartstilstand.
TOTAAL ONVERWACHT, ZONDER ENIG TEKEN…
Totaal onverwacht, zonder enig teken van vermoeidheid of klacht. Zomaar uit het niets. Dat is toch niet te bevatten? Maar was het werkelijk uit het niets of konden wij, of liever ikzelf, achteraf bepaalde emoties plaatsen?
ACHTERAF GEZIEN WAREN ER ZEKER…
Achteraf gezien waren er zeker al voorbodes. Maar die begrijp je niet als het jezelf en je liefsten aangaat. Het is duidelijk de bedoeling niet. Maar toch waren er wel degelijk voortekenen. Ik zeg dan nu ook steeds: het hing al weken in de lucht, maar ik kon er niet bij.
AL WEKENLANG ALS DE TELEFOON…
Al wekenlang als de telefoon ging, verschoot ik. Dat gebeurt me over het algemeen niet zo gauw, en ik herkende deze reactie van mezelf dan ook niet. Ik begreep niet waarom ik van ieder telefoontje schrok. Steeds weer was ik blij en gerustgesteld als ik een gewone en opgewekte stem van een van de kinderen hoorde. En zo waren er achteraf meerdere voortekenen.
MAAR DAN IS ER DAT TELEFOONTJE…
Maar dan is er dat telefoontje waarvoor ik al wekenlang bang was. Mijn jongste dochter belt met een noodkreet dat het niet goed is met haar man. Haar dochter belde heel alert direct al 112 en alle hulp die mogelijk was werd ingezet. Het mocht niet baten.
VERLEDEN WEEK DONDERDAG HEEFT ARIE IN…
Verleden week donderdag heeft Arie in de grote zaal van Heer Hugo -hij werkte daar als kok- een groots afscheid gehad. Mijn dochter en kleindochter hebben het zó mooi geregiseerd die dag, werkelijk een waardig afscheid! Het aantal mensen dat geweest is, zo hartverwarmend… de kaarten, bloemen, telefoontjes, berichten op internet.
ALLE HULP VAN FAMILIE, BUREN EN VRIENDEN…
Alle hulp van familie, buren en vrienden, alsof de taken door onzichtbare hand verdeeld waren… ieder deed iets. Gewoon uit zichzelf. Boodschappen, koken, wat dan ook… zij waren er gelijk allemaal en deden het gewoon. Vanaf de dag van overlijden tot en met de uitvaart en erna.
ER IS ZELFS EEN CROWDFUNDING OPGEZET…
Er is zelfs een crowdfunding opgezet. Je kunt dat toch niet bedenken! Maar degene die het opstartte wist het duidelijk wel.
EN OMDAT IK ER NU TOCH OVER SCHRIJF, DEEL IK HIERBIJ OOK HET STUKJE VAN ROMY DOKTER DAT ZIJ SCHREEF OP FACEBOOK…
· Lieve vrienden, familie en collega’s, Tot onze grote schrik, kregen wij bericht dat onze lieve collega/vriend, Arie Jan Reedijk, op donderdag 19 september, op 49-jarige leeftijd, plotseling is overleden. Arie was voor velen een zachtaardige, liefdevolle man, die zijn vrouw en dochter altijd op de eerste plaats zette. Hij was voortdurend bezig met het opbouwen van een goede toekomst voor zijn gezin.Door dit onverwachte verlies staan zijn vrouw en dochter voor een onzekere periode. Om Arie’s grootste wens te vervullen en zijn werk voor hun toekomst voort te zetten, willen wij hen in deze moeilijke tijd steunen.Alle hulp, groot of klein, wordt enorm gewaardeerd.
Onderzoek alles, behoud en deel het goede, maar blijf altijd kritisch!