Een paar jaar gelden werden wij uitgenodigd door vrienden, om in Frankrijk met hen Kerst en Oud en Nieuw te vieren. Half december stappen wij in de auto, om via vrienden in de Vogezen, naar de Pyreneeën te rijden. Enige dagen na aankomst hebben wij de Winterzonnewende gevierd met elkaar. Er wordt een groot vuur gemaakt buiten, geproost op de komende terugkeer van het licht. De dag daarna wordt de hele buurt -lees: de bewoners van ongeveer de hele berg- uitgenodigd door de buurvrouw. Iedereen neemt iets te eten mee, buurvrouw zorgt voor de drank. Oergezellig; buiten in de zon vanwege het mooie weer en je waant je in de sixties vanwege alle -overjarige- hippies uit de streek zijn aanwezig. Zelfs een heuse hasjpijp komt voorbij aan iedere aanwezige en wie wil lurkt er even aan!
Daags voor de Kerst wordt er op eigen erf een kerstboom omgehakt en met elkaar naar huis gedragen, dan tuigen we de boom op en de lampjes worden erin gehangen. ’s Avonds komt het rummikub op tafel. Voor de duidelijkheid: er komt elke avond rummikub op tafel, want televisie is er niet. Internet tegenwoordig wel, maar slechte verbinding op de berg.
Er worden vaak gasten voor het eten uitgenodigd, en dat is gezellig. Ook met Kerst zijn er gasten, maar er is geen overdreven maaltijd; wel een met zorg bereide, eenvoudige vegetarische maaltijd. Groenten nog steeds uit eigen tuin! Wij zijn benieuwd hoe de Oudejaarsavond er in Frankrijk uit gaat zien.
Oliebollen worden er gebakken, er is de rummikub of en andere spellen en dan wordt het toch langzaamaan twaalf uur. Geen televisie, zoals gezegd, dus hebben we de klok in de huiskamer die we in de gaten houden. We zitten rond de houtkachel want de temperatuur is gedaald. Om twaalf uur wensen we elkaar alle goeds voor het Nieuwe jaar en drinken een glaasje Blanquette de Limoux.
Volgens de mensen in de streek de enige echte Champagne. De rechten van Champagne op die naam is volgens hen ten onrechte! Maar dat even ter zijde. Het is stil buiten, in de verte horen we af en toe een hond aanslaan, maar dat is het dan wel. Geen vuurwerk, geen geknal. Daar doen ze hier niet aan.
Het enige vuurwerk dat ik daar ooit gezien heb, was dat van Quatorze Juillet. Maar dat was dan ook enorm; het vuurwerk was op de muren van de Cité van Carcassonne door professionals aangebracht en zorgde voor een gigantische show. Dus ze kunnen het best, die Fransen. Niet echter hier in de streek met Oud en Nieuw.
Wat er wel gebeurt: de fontein in het dorp schuimt over de rand van het zeepsop. Het lokale gebruik is, dat er flessen afwasmiddel in de fontein leeggegoten worden. Best leuk om te zien, en het gaat een hele tijd door.
Zo kan het dus ook!
Onderzoek alles, behoud en deel het goede, maar blijf altijd kritisch!