n.a.v. mijn boek ‘Psychiatrie Paranormaal Bekeken’ Herinneringen uit een ver verleden zijn vaak niet leuk maar wel zinvol

Herinneringen over vorige levens… vaak heel heftig en helemaal niet leuk. Vele keren heb ik mensen horen zeggen: ‘Wat interessant, dat zou ik ook wel willen!’ Het wordt als door een roze bril gezien, geromantiseerd. Alsof alles maar leuk was. Maar over het algemeen geven de herinneringen uit een ver verleden je een handreiking voor de problemen die je in het huidige leven hebt. 
Ik ga van mezelf uit; mijn herinneringen aan vorige levens waren ronduit verwarrend, ik snapte er aanvankelijk helemaal niets van en het maakte mij nog meer van streek. Zij maakten het nog moeilijker voor me dan ik het al had met mezelf. 

Vorige levens:

Wat bij mij de oorzaak was: ik had slechte ervaringen met het naar buiten brengen van mijn kennis van geneeskrachtige kruiden, en ook mijn geneeskrachtige handen kon ik alleen in het geheim gebruiken. Als bekend werd dat je die kennis en kracht bezat, werd je op mijn minst voor heks uitgemaakt. Met alle gevolgen van dien. In het daarop volgende leven ging het door, waar het vorige geëindigd was. Weer problemen met het naar buiten brengen van… en weer gesterkt in het idee dat het beter is om niets te zeggen, bang voor de (voor)oordelen uit de buitenwereld. 

Nu:

Het leven ging ook nu verder waar ik de vorige keer was geëindigd. Alle voorgaande problemen uit twee levens nam ik mee en liet ik weer mijn leven beïnvloeden. Onbewust natuurlijk, en nog niet bij machte er zicht op te krijgen, laat staan er iets aan te doen. Het nam mijn hele leven in beslag, ik kwam er niet van los. 

Tot ik op een dag, net na mijn vierendertigste verjaardag, met mijn rug tegen de muur stond en er iets mee móest doen. Maar hoe en bij wie kon ik terecht? Ik was inmiddels in een zorgelijke toestand beland, kon niet meer reëel denken en was geestelijk en lichamelijk op. 

Volgens de oude volkswijsheid komt hulp altijd als de nood het hoogst is. Zo ook bij mij. Je struikelt als het ware over de juiste mensen op het moment dat je ze nodig hebt. 
Die universele wet werkt altijd en voor iedereen! 

En het mooie is: de afloop is altijd goed… alleen wordt er geen tijd bij vermeld! Bij mij was de afloop ook goed, er gingen ‘slechts’ drie levens overheen!

Onderzoek alles, behoud en deel het goede, maar blijf altijd kritisch!


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *