Het eerste deel van het boek, ‘TROBAR’, speelt in het Middeleeuwse Occitanië. Dat gedeelte van Frankrijk dat ‘Langue d’Oc heette,’ en dat letterlijk ‘de taal van Oc’ (Occitanië) betekent, is weer in ere hersteld. Het draagt sinds 2016 weer de oude naam: ‘Occitanië.’ Ook leerden de kinderen geen woord Occitaans meer op school. Gelukkig is ook dit achterhaald en wordt de Occitaanse taal op sommige scholen weer onderwezen. Een oude cultuur een klein beetje in ere hersteld!
Occitanië, waar het Katharisme hoogtij viert in de Middeleeuwen. Het Katharisme dat geen vreemd geloof inhield, geen sekte was of anderszins geheimzinnigs. Deze Katharen waren gewoon zuivere Christenen. De Katholieke Kerk dacht er anders over en zou deze afvalligen, zoals zij erover dachten wel leren wat het ware geloof was…
Helaas met harde hand, en eindigden er velen als ‘Ketter’ op de brandstapel. De brandstapel die volgens de kerk de manier was om ongelovigen te louteren. Katharen niet bang voor de dood en zij verachtten de handelwijze van de Kerk. Met opgeheven hoofd liepen zij zelf, zingend het vuur in!
Het ‘Katharenkruis’ dat eigenlijk het kruis van de heren van Toulouse is.
In WIKIPEDIA staat over Occitanië:
In de 14e eeuw komt de naam Respublica Occitania ook voor het eerst in documenten voor en beschreef de Languedoc.[2] Na acties van Occitanisten werd in juni 2016 de naam Occitanie door de Regionale Raad gekozen als naam voor de nieuw gecreëerde regio.[3] Deze keuze werd op 28 september 2016 bevestigd in een decreet van de Raad van State; het decreet verkreeg rechtskracht op 30 september 2016.[4]
Dit is het nieuwe symbool, dat overal te vinden is in Occitanië.
Onderzoek alles, behoud en deel het goede, maar blijf altijd kritisch!