Deel twee van mijn boek: ‘Dáár heb ik mijn leven lang op gewacht!’ speelt in het Noord Hollandse Driehuis: ‘Het Tolgaarders Huisje.’ Dit is denk ik een oude ansichtkaart geweest, deze foto uit een oud familiealbum. Nieuwsgierig daarnaar? Nog even geduld, mijn boek is nog niet helemaal klaar voor uitgave…
Onderzoek alles, behoud en deel het goede, maar blijf altijd kritisch!
In de jaren zeventig kon je overal -en met name in de psychiatrie- deze poster zien hangen. Hij kwam bij de Stichting Pandora vandaan. Deze Stichting werd gerund door o.a. ervaringsdeskundigen om mensen met psychische problematiek bij te staan.
Het volgende stukje vond ik op internet over de stichting, maar let op: deze bestaat niet meer!
Stichting Pandora
| Stichting Pandora zet zich in voor iedereen die psychische problemen heeft of heeft gehad. De ervaringen van mensen zelf zijn de basis voor al haar acties. Stichting Pandora is een onafhankelijke organisatie en ontvangt geen subsidie of sponsorgelden van de farmaceutische industrie.Alle door vrijwilligers uitgevoerde Pandora-activiteiten, inclusief alle ervaringsdeskundige vrijwilligers worden tegenwoordig uitgevoerd door Geestdrift. Het betreft de Pandora Helpdesk, de Pandora Depressielijn, de Pandora voorlichtingen ‘Ooit een normaal mens ontmoet? …en beviel ‘t?’ en het Pandora Forum. De contact gegevens van deze diensten zijn op deze site al aangepast. Per 1 februari 2010 zijn de dienstverbanden van de professionele medewerkers ontbonden en is het kantoor gesloten. Deze site blijft voorlopig nog in de lucht.Hiermee is een einde gekomen aan de bijzondere werkwijze van Stichting Pandora: het combineren van ervaringsdeskundigheid, professionaliteit en creativiteit. Juist door deze combinatie kon Stichting Pandora vanuit de praktijk, op onafhankelijke wijze, de kritische rol vervullen van ‘luis in de pels’. |
Onderzoek alles, behoud en deel het goede, maar blijf altijd kritisch!
Nu ben ik bezig de laatste kreukels in mijn boek recht te trekken, maar ik ben eigenlijk ook heel nieuwsgierig of mijn lezers zelf ervaring hebben. Om te beginnen ervaring in de psychiatrie, en zeker niet als laatste ervaring met alternatieve geneeswijzen. Op wat voor manier dan ook.
Zo herinner ik mij bijvoorbeeld een jonge vrouw op een gesloten afdeling, waar ik toen werkte in de psychiatrie, die zichzelf verminkte. Ik heb het over 1973. Zij sneed haar armen open aan het glas van de ramen die zij kapotsloeg. En dat was notabene het dikke glas van de zware tussendeuren naar een isoleergang. De isoleergang was de gang die toegang gaf tot zes isoleers, waar mensen in afzondering werden verpleegd, vanuit de zienswijze dat rust en alleen zijn beter was. Of om de persoon zelf te beschermen, of om anderen te beschermen.
Kun je nagaan wat een agressie die meid in zich had! Begrijpelijk, want zij was al op heel jonge leeftijd slachtoffer geworden van incest. Naast het zichzelf verminken, vond zij zichzelf zó vies, dat zij zich onder de douche langdurig waste met bleekwater, vim, harde boenders en met kokend heet douchewater. Uiteraard mocht zij niet zelfstandig meer onder de douche. Allerlei medicijnen werden er gegeven, maar niets hielp. Op een dag is zij met verlof gegaan voor een weekend, maar kwam nooit meer terug.
Het verhaal ging later dat zij bij een homeopathisch arts geweest was. Die heeft haar -volledig op haar afgestemde- homeopathische middelen gegeven, waardoor zij geestelijk gesterkt werd. Sterk genoeg ook om, met zijn hulp en gesprekken, haar vernederingen en boosheid later het hoofd te kunnen bieden. Wat een geluk voor haar dat dit -hoe dan ook- op haar pad kwam!
Onderzoek alles, behoud en deel het goede, maar blijf altijd kritisch!
