Open brief aan Rutte: soms moet je beslissingen herzien, toch?

BESTE MENEER DE MINISTER, U HEEFT HET BESTE MET ONS VOOR.

Dáár twijfel ik echt niet aan, hoewel velen een andere mening zijn toegedaan. Maar heeft u er wel eens aan gedacht dat als je een beslissing neemt voor een heel volk, dat wel een keer verkeerd uit kan pakken? Misschien niet, maar u heeft het nu wel ondervonden. En zeker de mannen van de M.E. hebben het ondervonden. Vaders, geliefden, kinderen, die nu slapeloze nachten hebben omdat zij moeten proberen de orde te bewaren/ herstellen. Met alle lichamelijke en/of geestelijke gevolgen van dien.

BIJ KINDEREN HELPT HET, EIGEN VERANTWOORDELIJKHEID TE GEVEN

U heeft geen kinderen, anders zou u weten dat het geven van eigen verantwoordelijkheid beter werkt dan het verbieden van iets. Daar worden kinderen recalcitrant van. Kleine kinderen, maar ook grote kinderen en zeker jong volwassen kinderen. Hoewel je je af kunt vragen hoe volwassen ze dan wel/niet zijn. Volwassen zijn is niet leeftijd-gebonden!

OUDERS STELLEN HUN REGELS BIJ ALS DAT BETER IS

Ouders stellen hun regels bij. Als zij zien dat ze een verkeerde beslissing genomen hebben. Simpel he, en zeggen dan ook nog: ‘Sorry, dat was niet de beste keus. We gaan het anders doen.’ Als ze slim zijn, vragen ze zelfs advies aan hun kinderen! En weet u, meneer Rutte, dat helpt pas echt. Kinderen voelen dat ze voor vol worden aangezien, en gaan zich als zodanig gedragen.

HET LEVEN IS ZO SIMPEL, ALLEEN WIJ MENSEN MAKEN HET MOEILIJK

Het leven is zo simpel en is eigenlijk onderhevig aan maar één wet: de wet van oorzaak en gevolg. Hanteer je die wet, dan gaat het allemaal best. 
Maar luister eens naar de volkswijsheid: ‘Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet!’ Die recalcitranten zijn niet meer voor rede vatbaar; dat stadium zijn ze voorbij. Maar u toch wel? Dus: zou u het willen dat er een vrijheidsberoving wordt opgelegd als u in die leeftijd van de relschoppers zat? 

VRIJHEIDSBEROVING, DAAR GAAT HET OM!

Dat is immers waar het om gaat. Vrijheidsberoving van mensen. In de Psychiatrie moeten er ontelbare formulieren ingevuld worden als iemands vrijheid wordt afgenomen door bijvoorbeeld separatie. Hoe zit dat dan?
En even terugdenken aan de eenzame opsluitingen -jaja, wel met open deuren- van al die mensen in verzorgingshuizen, omdat ze niemand mochten ontvangen vorig jaar? Natuurlijk: ‘voor hun eigen bestwil enzovoort…’ Ik heb dat al direct geestelijke mishandeling genoemd. Enig idee hoevelen daar zijn weggekwijnd? Natuurlijk niet, want dat kun je niet meten!

STATISTIEKEN LIEGEN TOCH NIET? DE CIJFERS DALEN!

De statistieken laten zien dat de besmettingen dalen. Onder de ‘normale omstandigheden van de afgelopen weken’ wel te verstaan. Maar, hoe gaat dat nu dan? Met al die mensen die heus geen mondkapje dragen tijdens hun demonstraties? Die willens en wetens spugen naar anderen die hun de orde willen opleggen? Het is een trieste zaak.

HET TEGENOVERGESTELDE IS BEREIKT

En daar zitten we nu, met de gebakken peren, ofwel met vele steden vol onrust. Ik begrijp dat best. Nu GAAN de cijfers van besmetting omlaag, en dan worden er zulke drastische maatregelen genomen. Ook daar is een gezegde voor: ‘Boter na de vis!’ Zo voelt het voor al die mensen die uit hun plaat gaan. En heus, ik snap ze. Maar dat wil niet zeggen dat ik het goedkeur.

NOG EVEN TERUG NAAR HET GEZIN MET JONGE KINDEREN

‘Is dat nu nodig?’ zou een wijze oma tegen haar kinderen zeggen, die te streng zijn voor haar kleinkinderen…
Oma’s hebben nooit problemen met hun kleinkinderen. Er is namelijk geen strijd. Bij oma zijn de kinderen gewillig. Maar oma gaat er dan ook anders mee om dan de paps en mams van het kroost. Oma doet gewoon, oma straalt rust uit en bij oma zijn geen hoge verwachtingen. Oma vindt de kleinkinderen, in al haar wijsheid, goed zoals ze zijn. 

BOVENSTAANDE IS WAT ME NU TE BINNEN SCHIET TIJDENS TYPEN

Dit alles wat ik nu schrijf heb ik niet bedacht. Het rolt me zo uit de pen. Hoewel ik natuurlijk zit te typen. Het is maar een uitdrukking, he. 
Meneer Rutte, denk er eens over na, dat er niets aan de hand is als u genomen beslissingen terugdraait. Wees eens flink en zeg dat u dit verkeerd heeft ingeschat, en deze middelen erger zijn dan de kwaal! Draai het terug en heb vertrouwen in het Nederlandse Volk. Vertrouw op de goede afloop. Vertrouw op het positieve en ga niet uit van de negativiteit van een eventuele derde golf. 

DE KONING GING U VOOR IN EXCUSES AANBIEDEN

Enige tijd geleden ging onze Koning -tijdens de crisisperiode- op vakantie. Leuk voor hem, bij velen schoot het in het verkeerde keelgat. Hij is tot de orde geroepen en heeft uiteindelijk openlijk zijn excuses voor zijn ‘beetje domme’ actie aangeboden. Goed he, als iemand, zelfs de Koning van een land, dat kan! U zou dus niet de eerste zijn. 

ANGST IS EEN SLECHTE RAADGEVER

Was het ook niet zo dat angst een slechte raadgever is? Angst is gebrek aan vertrouwen. Hoe kan iemand, die geen vertrouwen heeft, nou de goede beslissingen nemen? Die neemt per definitie de verkeerde beslissing. 

WIE HET BETER WEET, DIE MAG HET ZEGGEN

En zoals altijd, mag iemand die het beter weet, het zeggen. Ik snap u echt wel meneer Rutte. Al die hete adem in de nek van zovelen die in de schaduw achter u staan en u lekker naar voren duwen om het woord te doen. Geen benijdenswaardige positie. Ik zou niet graag in uw schoenen staan. Maar dat hoeft gelukkig ook niet.

SCHOENMAKER BLIJF BIJ JE LEEST

Nu ga ik me verder bij mijn eigen leest houden. Het ambulant begeleiden van mensen met psychisch/ sociale problemen en mijn praktijk voor alternatieve, holistische geneeswijzen. Ik hou me in principe nooit met politiek bezig, maar dit moest ik even kwijt. Noem het gedrevenheid, dat ik dit geschreven heb. Niet meer en niet minder. 
Ik zou zeggen, dat als er maar één zin in staat die aanspreekt en tot nadenken stemt, er al veel is gewonnen. Meneer Rutte, ik wens u wijsheid.

Onderzoek alles, behoud en deel het goede, maar blijf altijd kritisch!


Burnout tijdens en/of na ‘Corona-thuiszitten’

LANG THUISZITTEN IS VOOR DE MEESTEN NIET GOED

Dat lang thuiszitten, en thuis werken naast praktische ook vervelende gevolgen heeft, hebben velen inmiddels ondervonden. Je kunt je zelfs zo belabberd voelen, dat je niet meer functioneert op sociaal en werkgebied. Maar ook thuis binnen je gezin.

DE GEVOLGEN

De gevolgen kunnen zijn dat je energetisch aan het eind van je Latijn bent; nergens energie voor heb. Alles is je teveel en er komt letterlijk niets uit je handen. Er wordt op je gelet en er wordt gemopperd. De meest pijnlijke opmerking is: ‘Waar ben jij nou zo moe van dan? Je doet niks!’

EN DAT IS HET HEM NOU NET

Dat is nou helemaal waar het om draait. Je doet te weinig. En stilstaan is achteruitgang, nietwaar? De lol is eraf, thuiswerken is niet leuk. Je mist je collega’s, de samenspraak, het ‘samen’ in zijn algemeenheid. Je kakt in.
Had je op de werkvloer een geweldige motivatie en discipline, thuis is daar niets van over. Je herkent jezelf daar niet eens in.

ACHTERUIT GAAT SNEL

Achteruit gaat razendsnel, maar het gaat lang niet zo snel als je jezelf weer bij elkaar moet rapen om weer vooruit te gaan. En hoe doe je dat… wie geeft je die goede raad hoe je weer op gang kunt komen? Natuurlijk weten alle buitenstaanders het altijd beter. Per definitie. Makkelijk he, vanaf de zijlijn!
Enorm frustrerend, en je wordt er zeker niet beter van!

WAT DOET ER WERKELIJK TOE

Wat er werkelijk toe doet, is dat jij weer gaat oppakken, waar je goed in bent, en waar je plezier aan beleeft. Is dat sporten? Ga dan naar buiten en begin vandaag nog met lopen of fietsen. Ben je graag met je handen bezig, bijvoorbeeld in de tuin? Doen! En wel nu meteen, en als je zelf geen tuin heb, dan zoek je maar iemand met een tuin, misschien ouders of grootouders? Wedden dat ze blij zijn dat je wil helpen? Knutselen in je schuurtje, je huis schilderen, breien of borduren, elke beweging is goed voor je.

MAAKT NIET UIT WAT JE DOET

In feite maakt het helemaal niet uit wat je doet, als je het maar doet. Kom van die bank af, zet de tv -met al zijn negatieve prikkels- uit en kom tot actie. Wat zul je je anders voelen als je een keus gemaakt heb. Alleen… voor je die keus kunt en durft maken, dat duurt vaak nog even.

NEEM DE TIJD

Neem de tijd, daar is ie voor! Maar, stel jezelf ook een grens, anders is lang nooit lang genoeg. Dat geldt overigens voor alles. Ook bijvoorbeeld als je geen wekker zet, is al gauw: lang nooit lang genoeg slapen…

ALS JE HULP NODIG HEB

Als je het niet alleen redt, zoek dan iemand die je vertrouwt en waar je raad durft vragen. Dat kan iemand in je omgeving zijn, of een professionele hulpverlener. Ook dat maakt niet uit. Hulp vragen helpt. Het is geen zwakte, maar juist heel sterk om toe te geven dat je het niet redt.

TREK ALLES UIT DE KAST

Trek ondertussen alles uit de kast wat je kunt bedenken dat je kan helpen:
Spring om te beginnen onder de douche, en zet deze voor je eronder vandaan stapt eens lekker koud. Daar krijg je een enorme opkikker van.
Kleren maken de man, dus: trek je mooiste kleren aan. Weg met die ik-hoef-de-deur-toch-niet-uit-kleding!
Kook vandaag wat je het allerlekkerst vindt en dek de tafel met alles erop en eraan. Schenk een glaasje bij je maaltijd. Ben je alleen, nodig iemand uit. Dat kan best een keer als je alle regels van dit moment in acht neemt.

ZELF WEET JE VAST NOG VEEL MEER

Ik hoef niet alles breed uit te meten. Je weet zelf waarschijnlijk heel goed, waar jij je prettig bij voelt. Doe het. Zonder nadenken, en voel het resultaat.
En mocht je energie zo vast zitten, dat je er hulp bij nodig hebt om je energie weer op gang te krijgen, zoek dan een energetisch therapeut die je daarbij kan helpen. Maar ook dat moet je helemaal zelf doen…

Onderzoek alles, behoud en deel het goede, maar blijf altijd kritisch!