WE HEBBEN HET ALLEMAAL GEZIEN WAT ER GEBEURDE
We hebben het allemaal gezien en wellicht ook ondervonden wat er gebeurde met betrekking tot de maatregelen tegen het Coronavirus. Een heleboel mensen vragen zich af of dit nou echt wel nodig was. Had niet iedereen, die zichzelf kwetsbaar voelde en vond dat hij of zij vooraan in de rij stond om het te krijgen, gewoon zijn eigen plan getrokken en zich afzijdig gehouden tijdens een bepaalde periode? We hebben toch ook een gevoel voor veiligheid en een ingebouwd mechanisme tot overleven? Of verantwoordelijkheid voor een ander? Als er een gewoon griepje heerst, roept 90% van de mensen al tegen zijn omgeving: ‘Niet in mijn buurt hoor, anders krijg jij het ook.’ En die de griep niet hebben weren de zieke het liefst. Vanuit deze overlevingsdrang zouden we waarschijnlijk allemaal al een eigen plan getrokken hebben.
OPGELEGDE MAATREGELEN
Nu waren er al die opgelegde maatregelen, en ook nog eens flinke boetes als men zich er niet aan zou houden. Waar was de vrije keus van individuen; dat was iets dat in deze tijd van vrije meningsuiting en vrije keuzes kunnen maken velen tegen de borst stuitte. Het ligt gevoelsmatig misschien wel in het verlengde van -eventueel toekomstige- verplichte vaccinaties bij kinderen?
EIGEN BESTWIL EN VRIJHEIDSBEROVING
Natuurlijk roept een ieder dat het voor ‘hun eigen bestwil’ is! Maar wat is de andere kant van al die goedbedoelde en strenge voorschriften?
De andere kant is de geestelijke wreedheid om mensen op hoge leeftijd elke vorm van menselijk contact te onthouden. Als er in de zorg ergens om wat voor reden dan ook mensen worden opgesloten, gesepareerd of hoe je het noemen wil, dan moet dat in veelvoud worden gemeld en doorgegeven aan instanties. Dan gaat het immers wel om iets groots als vrijheidsberoving.
Maar nu ineens worden hoeveel duizenden opgesloten in hun eigen kamer, zonder ook maar een kort bezoekje te mogen ontvangen. Denk eens dat je het zelf bent; hoe zou het voelen?
WAT IS BETER EN WAT IS WIJSHEID
Wat is beter? Zo lange tijd verstoken te zijn van elk liefdevol contact of heel misschien -maar dat weet niemand, omdat er nu niet eens een kàns was om antistoffen op te bouwen- wat eerder doodgaan? Daarbij: hoeveel mensen zijn nu weggekwijnd en doodgegaan door vereenzaming? Maar, dat noemen we dan een natuurlijke dood, want wegkwijnen kun je niet aantonen of meten. Ik ken overigens zelf een hoogbejaarde dame van tegen de honderd, die Corona kreeg en het heeft overleefd.
ALLES ONDER DE NOEMER VAN CORONA MAAR ZONDER TEST
Er staat een stukje in de krant over een bejaardenhuis. Er heerst Corona en er zijn al 17 mensen hieraan overleden. Aan het eind van hetzelfde stukje staat vermeld dat er ‘nog niemand was getest’ in het betreffende huis. Heel apart, zullen we maar zeggen.
DODEN DOOR LANGDURIGE WARMTE, VOCHTTEKORT EN UITDROGING
Nu hebben we weer een zeer warme periode; ook daar zullen dit jaar weer mensen aan doodgaan. Waarom? Aan vochttekort, omdat ouderen al gauw de neiging hebben te weinig te drinken -ach kind, dan moet ik zo vaak plassen- en zorg en verpleging vergeet extra drinken, of een kop bouillon aan te bieden. Dat werd bij mij in de opleiding -oké, een halve eeuw geleden- er wel ingestampt. En dat was goed, dit ‘zorgen voor’ is toch tijdloos; moesten ze nu ook doen.
OOK HIER GELDT DAT WIE HET WEET HET ZEGGEN MAG
Natuurlijk staat er iets heel zwart-wits in deze blog. Maar denk er eens over na. Wat had je gedaan als die maatregelen er niet waren geweest? Dan was er om te beginnen een stuk minder angst geweest, en angst en kromme tenen zijn geen goede basis voor een optimale gezondheid. Had niet iedereen gewoon zelf zijn eigen verantwoording genomen, en zelf gezorgd voor de best mogelijke weerstand? Misschien ook een bepaalde zelfquarantaine. Maar, dit is natuurlijk weer achteraf. En dat is makkelijk gezegd. Kortom: het blijft een dingetje, en ik zou niet graag in de schoenen staan van diegenen die verantwoordelijk zijn voor het nemen van maatregelen en die de gevolgen moeten dragen en daarvan de ongezouten kritiek moeten ondergaan.
Dus: laten we niet al te veel mopperen, maar blij zijn dat er weer ruimte komt en vrijheid om te gaan en staan waar we zelf willen. Toch?
Onderzoek alles, behoud en deel het goede, maar blijf altijd kritisch!