VERPLEEGD ONDER HET SPANLAKEN IN 1992
Waar de gedachte vandaan komt weet ik eigenlijk niet, maar ik moet ineens denken aan een paar dagen uitzendwerk op Provinciaal Ziekenhuis Santpoort. Ik heb er een late dienst op een gesloten afdeling, en er ligt een dame in de isoleer die permanent onder het spanlaken verpleegd wordt. Het is 1992. Ik vind het al een vreemde situatie dat zij permanent onder het spanlaken verpleegd wordt, maar na mijn tweede dienst op die afdeling wordt me het een en ander duidelijk.
EVEN EEN TIME-OUT EN MET FAMILIE NAAR BUITEN
Als ik voor de late dienst op de afdeling kom, weet ik niet wat ik zie. De dame uit de isoleer is niet aanwezig. Ik denk nog met mijn naïeve hoofd, dat ze wel naar het lab zal zijn voor bloedonderzoek of zoiets. Of een begeleide wandeling, tenslotte heeft iedereen frisse lucht nodig. Ook deze dame, en agressief was ze niet.
IK WIST NIET EENS WAAROM ZIJ IN DE ISOLEER VERPLEEGD WERD
Maar eigenlijk wist ik ook helemaal niet waarom zij in de isoleer verbleef. Bij de overdrachten van vroege naar late dienst was ik niet aanwezig omdat ik ‘maar’ kwam invallen. Het belangrijkste van het moment werd mij door een directe collega verteld.
DAAR KWAM ZE AANLOPEN, ARM IN ARM MET HAAR BEZOEK
Na een uurtje komt mevrouw doodgemoedereerd aanlopen. Aan de arm van haar bezoek, en gezellig babbelend. Eenmaal op de afdeling drinkt het hele stel nog een kopje thee. Na uitgebreid afscheid te hebben genomen, laat zij samen met een verpleegkundige haar bezoek uit. Ze staat in de deuropening te zwaaien: ‘Tot gauw!’ roept ze hen nog na. Dan loopt zij de afdeling op, er gebeurt even niets.
SLUITEN JULLIE ME WEER OP EN MAG IK ONDER HET SPANLAKEN
De ‘grote schok’ komt als ik haar later hoor zeggen: ‘Sluiten jullie me weer op en mag ik onder het spanlaken?’ ‘Dit kan niet,’ denk ik bij mezelf.
Maar het kan wel degelijk. Wat een belachelijke situatie, wat een poppenkast hier. Mevrouw maakt de dienst wel even uit. En de verpleging buigt als knipmessen voor haar.
DAT IS NOG EENS MANIPULEREN
Ik weet werkelijk niet meer wat ik precies erover gezegd heb. Dàt ik iets gezegd heb, en wat ik ervan vond is zeker. Het zal zeker in de strekking van: ‘manipulatie, masochisme, en dat jullie je daarvoor laten gebruiken’ gelegen hebben.
HOE HET AFGELOPEN IS WEET IK NIET
Hoe dit absurde verpleegverhaal is afgelopen weet ik niet, tenslotte was ik uitzendkracht en moest steeds naar andere afdelingen. Wel weet ik dat het een dure grap is om met dit soort ‘wensen’ mee te gaan. Maar misschien zat er een goed doordacht behandelplan achter?
Helaas zal ik het nooit weten.
Onderzoek alles, behoud en deel het goede, maar blijf altijd kritisch!
Maand: maart 2020
Opblijftherapie bij depressie
MET EEN NACHT WAKEN JE DEPRESSIEVE GEVOELENS DE BAAS
In mijn periode als ‘vaste wacht’ in de psychiatrie liep eens een patiënt met ons mee gedurende de nacht. Hij mocht niet in slaap vallen, en draaide onze rondes mee, voor zover dat mogelijk en gewenst was. De bedoeling was om ‘het kringetje’ van zijn depressieve gevoelens te doorbreken.
AAN HET EIND VAN DE NACHTDIENST ONTZETTEND MELIG
Wie nachtdiensten heeft gelopen weet dat je, tegen de ochtend na de dagelijkse werkzaamheden en een race tegen de klok, verschrikkelijk melig kon zijn. Wat des te meer opviel omdat sommige vroege diensten om zeven uur met een gezicht als een baklap aan de dienst begonnen. Misschien ook een gevolg van slaapgebrek…
BIJ DEPRESSIE ZOU EEN NACHT SLAAP OVERSLAAN MOETEN WERKEN
Het opblijven werd als middel gebruikt om depressie om te buigen naar een positiever gemoedstoestand. En ja, zoals ik zag, werkte het inderdaad. Het was in de jaren tachtig. Ik ben eens gaan zoeken op internet of deze therapie nog steeds gebruikt wordt, en vind een berichtje uit 2014 uit ‘Dailynews’ over een onderzoek op kleine schaal.
Hieronder het gevonden bericht; ik geef het letterlijk weer:
‘HEEL DE NACHT WAKKER BLIJVEN OPLOSSING DEPRESSIE’
Een nacht niet slapen is de snelste behandeling voor een matige tot ernstige depressie. Tenminste dat stellen Amerikaanse onderzoekers na een kleinschalig onderzoek.
SEROTONINE
Hun theorie was dat een slaaptekort een antidepressieve werking heeft. Bij depressieve mensen is de neurotransmitter serotonine verminderd aanwezig en daardoor ontstaan stemmingklachten. Volgens de onderzoekers maakt het lichaam bij te weinig slaap extra serotonine aan, waardoor een deel van de depressieve klachten vanzelf zullen verdwijnen.
BEVESTIGING
Deze theorie wordt bevestigd door zes van de tien patiënten, die zonder nachtrust (uit hun onderzoek) binnen een dag minder depressiesymptomen ervoeren, terwijl bij het slikken van antidepressiva dit effect zes tot acht weken op zich liet wachten. Ook andere onderzoeken laten zien dat 40 tot 60 procent van de patiënten baat hebben bij een nacht wakker blijven. Maar deze tonen ook aan dat het effect maar heel kort aanhoudt. Het is verdwenen zodra de patiënt heeft geslapen.
CHRONOTHERAPIE
De Amerikaanse onderzoekers willen daarom nu een grotere studie uitrollen waaraan ten minste 80 patiënten met een hevige depressie, postnatale depressie of een bipolaire stoornis meedoen. Doel hiervan is om te kijken of een combinatie van slaaptekort met chronotherapie – een combinatie van lichttherapie en een therapie waarbij de ontwaak en slaaptijden worden veranderd – effectiever is dan medicatie of alleen lichttherapie.
Einde weergave Dailynews.
VOORUITSTREVENDE THERAPIE IN DE NEDERLANDSE PSYCHIATRIE
Werkte ik toen dus al op een plek, waar ze bijzonder vooruitstrevend waren… maar of deze therapie nog wordt toegepast weet ik niet. Laat aub van je horen als je er zelf ervaring mee hebt. Op wat voor wijze dan ook.
Onderzoek alles, behoud en deel het goede, maar blijf altijd kritisch!
Denk eraan…
…wat je denkt over
een ander komt niet
van hem zelf…