Na de expositie over Katharen in onze winkel gingen we reizen organiseren. Maar ook veel later -wij waren toen al gestopt met die winkel- heb ik nog geregeld mensen mee gehad naar Occitanië. Ook cliënten die ik als verpleegkundige begeleidde, gingen meer dan eens mee die kant op.
Wij logeerden dan bij vrienden hoog op een berg en ver van de bewoonde wereld. Maar dit keer gaan Olga (natuurlijk niet haar werkelijke naam) en twee vriendinnen van haar mee. Olga had eerder een cursus numerologie bij mijn man Kees gedaan, in de tijd van de winkel. Dat hoorde ook bij de activiteiten die wij verzorgden. Wij hadden nog geregeld contact met elkaar. Op de dag dat wij met elkaar naar de Montsegur gaan, krijgt zij het al benauwd voor we op weg zijn.
Ze ziet er nu al tegenop om straks naar boven te gaan. Toch gaan we met elkaar naar boven, als we eenmaal aangekomen zijn. Doodsbenauwd loopt ze het smalle pad op. Tussen ons in. Als ze dan een keer naar beneden kijkt durft ze niet meer verder. Ze gaat zitten op de grond en klampt zich vast aan de korte grassprietjes langs het paadje. Ze durft zich niet meer te verroeren. Maar ze kan er ook de rest van haar leven niet blijven zitten. Met veel praten, vasthouden, en stapje-voor-stapje komt ze uren later toch beneden.
‘Wat is daar boven gebeurt?’ vraagt een van de anderen. Ze weet het nog precies te vertellen. Als jonge man verplicht naar boven gestuurd op een paard. Omdat hij een bekende was van de Katharen die zich daar veilig waanden. Hij moest hen verraden door een leugen te vertellen, zodat zij daarna, zich veilig wanend, naar beneden zouden gaan. Maar daar zouden zij in de val van de Inquisitie lopen. Daar had hij zo’n moeite mee, dat hij halverwege is teruggegaan en gevlucht.
Dit dilemma heeft Olga in alle hevigheid opnieuw ervaren; ze raakte er niet over uitgepraat de rest van de dag. De ervaring op zich was niet nieuw voor haar. Het was een gevoelige vrouw die al veel ervaring had op dat gebied en veel herinneringen uit vorige levens voorbij had zien komen.
Onderzoek alles, behoud en deel het goede, maar blijf altijd kritisch!
Tag: occitanie
n.a.v. mijn boek: Psychiatrie Paranormaal Bekeken Occitanië bestaat officieel weer sinds 2016
Het eerste deel van het boek, ‘TROBAR’, speelt in het Middeleeuwse Occitanië. Dat gedeelte van Frankrijk dat ‘Langue d’Oc heette,’ en dat letterlijk ‘de taal van Oc’ (Occitanië) betekent, is weer in ere hersteld. Het draagt sinds 2016 weer de oude naam: ‘Occitanië.’ Ook leerden de kinderen geen woord Occitaans meer op school. Gelukkig is ook dit achterhaald en wordt de Occitaanse taal op sommige scholen weer onderwezen. Een oude cultuur een klein beetje in ere hersteld!
Occitanië, waar het Katharisme hoogtij viert in de Middeleeuwen. Het Katharisme dat geen vreemd geloof inhield, geen sekte was of anderszins geheimzinnigs. Deze Katharen waren gewoon zuivere Christenen. De Katholieke Kerk dacht er anders over en zou deze afvalligen, zoals zij erover dachten wel leren wat het ware geloof was…
Helaas met harde hand, en eindigden er velen als ‘Ketter’ op de brandstapel. De brandstapel die volgens de kerk de manier was om ongelovigen te louteren. Katharen niet bang voor de dood en zij verachtten de handelwijze van de Kerk. Met opgeheven hoofd liepen zij zelf, zingend het vuur in!
Het ‘Katharenkruis’ dat eigenlijk het kruis van de heren van Toulouse is.
In WIKIPEDIA staat over Occitanië:
In de 14e eeuw komt de naam Respublica Occitania ook voor het eerst in documenten voor en beschreef de Languedoc.[2] Na acties van Occitanisten werd in juni 2016 de naam Occitanie door de Regionale Raad gekozen als naam voor de nieuw gecreëerde regio.[3] Deze keuze werd op 28 september 2016 bevestigd in een decreet van de Raad van State; het decreet verkreeg rechtskracht op 30 september 2016.[4]
Dit is het nieuwe symbool, dat overal te vinden is in Occitanië.
Onderzoek alles, behoud en deel het goede, maar blijf altijd kritisch!
Uit boek ‘Psychiatrie Paranormaal Bekeken.’ Menerba heet tegenwoordig Minerve
uit deel 1 van mijn boek
en kijken vol herinneringen uit over hun geliefde Menerba…
waar het gezin lange tijd verscholen woonde voor de Inquisitie;
het dal was bijna ontoegankelijk wanneer het water de doorgang versperde…
Onderzoek alles, behoud en deel het goede, maar blijf altijd kritisch!