Deel twee van mijn boek: ‘Dáár heb ik mijn leven lang op gewacht!’ speelt in het Noord Hollandse Driehuis: ‘Het Tolgaarders Huisje.’ Dit is denk ik een oude ansichtkaart geweest, deze foto uit een oud familiealbum. Nieuwsgierig daarnaar? Nog even geduld, mijn boek is nog niet helemaal klaar voor uitgave…
Onderzoek alles, behoud en deel het goede, maar blijf altijd kritisch!
Kinderen kunnen je zomaar spontaan -vaak geprikkeld door een situatie- iets over een ver verleden vertellen. Maar hoe vaak wordt dat als fantasie afgedaan of wordt er lacherig over een ander onderwerp overgegaan? Onder het motto: afleiding helpt…
Jammer. Het zou zo leuk zijn om het kind voor vol aan te zien en om hem te vragen naar meer omtrent de opmerking. Je zou dus ook gewoon kunnen vragen of het kind er meer over wil vertellen.
Zo was er het zoontje van een vriendin die ooit, als heel klein jochie vertelde: ‘Vroeger toen ik groot was reed ik op een paard.’ Het werd zeker niet gek gevonden, dat hij dat zei. Maar er werd niet op doorgevraagd. Jammer, het zou zoveel informatie op kunnen leveren.
Want stel dat hij in die tijd van dat paard gevallen was, en zijn nek gebroken had… dan had hij het met zijn leven moeten bekopen. Omdat dat leven dan zou eindigen met een traumatische ervaring die nog niet verwerkt kon worden, zou hij deze meenemen naar ooit een volgend leven. Hij zou dan op zijn minst een onverklaarbare angst voor paarden hebben, laat staan er ooit op gaan zitten!
Tenslotte had een paard hem lang geleden het leven gekost…
Kom er dan maar eens achter, waar die angst vandaan komt! Energetische therapie wil hierbij goed helpen om rust te geven, zo nodig inzicht, en uiteindelijk het trauma te boven te komen.
Soms mogen problemen -bij kinderen- op onbewust gebied verwerkt worden!
Onderzoek alles, behoud en deel het goede, maar blijf altijd kritisch!
In de jaren zeventig kon je overal -en met name in de psychiatrie- deze poster zien hangen. Hij kwam bij de Stichting Pandora vandaan. Deze Stichting werd gerund door o.a. ervaringsdeskundigen om mensen met psychische problematiek bij te staan.
Het volgende stukje vond ik op internet over de stichting, maar let op: deze bestaat niet meer!
Stichting Pandora
| Stichting Pandora zet zich in voor iedereen die psychische problemen heeft of heeft gehad. De ervaringen van mensen zelf zijn de basis voor al haar acties. Stichting Pandora is een onafhankelijke organisatie en ontvangt geen subsidie of sponsorgelden van de farmaceutische industrie.Alle door vrijwilligers uitgevoerde Pandora-activiteiten, inclusief alle ervaringsdeskundige vrijwilligers worden tegenwoordig uitgevoerd door Geestdrift. Het betreft de Pandora Helpdesk, de Pandora Depressielijn, de Pandora voorlichtingen ‘Ooit een normaal mens ontmoet? …en beviel ‘t?’ en het Pandora Forum. De contact gegevens van deze diensten zijn op deze site al aangepast. Per 1 februari 2010 zijn de dienstverbanden van de professionele medewerkers ontbonden en is het kantoor gesloten. Deze site blijft voorlopig nog in de lucht.Hiermee is een einde gekomen aan de bijzondere werkwijze van Stichting Pandora: het combineren van ervaringsdeskundigheid, professionaliteit en creativiteit. Juist door deze combinatie kon Stichting Pandora vanuit de praktijk, op onafhankelijke wijze, de kritische rol vervullen van ‘luis in de pels’. |
Onderzoek alles, behoud en deel het goede, maar blijf altijd kritisch!
