Ik ben een schoon kind
dat is wat ik ben
geboren, gevoelig, héél
Dan het leven
en psychiatrie in 1990
Haldol erin en opsluiten
maar ik brak uit
Dronk het gif
de trein nam een ander spoor
30 jaar later draag ik dit op
aan ‘Onze Echtheid”
Liefde, L.
DIT KREEG IK OPGESTUURD VAN L; AANVULLING VAN MIJ HIERONDER.
L. ken ik al bijna haar hele leven. Op haar eerste anderhalf jaar na.
In de moeilijkste periode van haar leven -of liever één van de moeilijkste periodes- hadden wij een regelmatige briefwisseling.
HOOG SENSITIEF EN OPNAME IN DE PSYCHIATRIE
L. is hoog sensitief, en raakt zichzelf daardoor helemaal kwijt. Zij wordt opgenomen in de psychiatrie. Om tot rust te komen. Zij moet deelnemen aan groepstherapie, maar dat is voor haar niet goed. De problemen van de anderen komen regelrecht bij haar binnen.
Zij raakt zichzelf, voor zover mogelijk, nog verder kwijt.
HALDOL, INJECTIES EN ISOLEERCELLEN
Er komt Haldol aan te pas, en de nodige injecties. Zij verzet zich hiertegen, want het voelt niet goed; maar er zijn daar regels en artsen die het voor het zeggen hebben en zij belandt uiteindelijk in de isoleer.
OVERGELEVERD AAN HAAR ANGSTEN
Overgeleverd aan haar angsten verblijft zij -hoe lang weet zij niet meer, maar gevoelsmatig jaren- in de isoleer. Het geeft haar zeker geen rust.
Na verloop van tijd wordt zij weer uit haar isolatie gehaald en mag weer op de afdeling komen.
GESLOTEN AFDELING
De afdeling waar L. verblijft is natuurlijk gesloten. Ter bescherming van zichzelf. Voor L. wordt het steeds duidelijker dat zij daar niet op haar plaats is, en dat zij niet werkelijk wordt geholpen/ geholpen kan worden. Langzaam dringt het tot haar, door medicatie verdoofde, geest door dat ze weg moet. WEG WEG WEG!
Maar hoe?
HERMETISCH GESLOTEN EN TOCH ONTSNAPT
Op een goeie dag heeft zij haar plan om weg te gaan uitgevoerd. De dubbeldikke ruiten van de afdeling bleken minder sterk dan beoogd.
Op een tafel naast het raam staat een enorme keramieken vaas, die haar redding wordt.
AL HAAR KRACHT EN BOOSHEID IN EEN GOOI ERUIT
Zij pakt de vaas op, en gooit in één keer al haar boosheid en emoties eruit. De vaas gaat regelrecht door de ruit, en L. stapt naar buiten. De vrijheid in.
ONDER INVLOED/BIJWERKINGEN VAN MEDICATIE
L. is nog ernstig onder invloed van haar medicatie en het bewerkstelligt een ongekende dadendrang die haar de kracht geeft een tweede harde actie te ondernemen. Op kerstavond besluit zij zichzelf voor de trein te zetten, die dan een eind aan haar leven kan maken. Eenmaal op de treinrails rijdt de trein luid toeterend langs haar, in plaats van over haar heen. Verkeerde spoor! De hele familie in rep en roer…
LANGE WEG TE GAAN
Dat ze een lange weg te gaan had, wist ze zelf ook wel, toch is het haar gelukt. Klopte aan bij diegenen waar zij een luisterend -en niet veroordelend- oor wist, onder andere bij de nonnen. Maakte vele ‘misstappen’ maar wist steeds weer op haar eigen pad terug te keren.
GEREGELD CONTACT
Nog steeds heb ik geregeld contact met L. Kort geleden nog had ik haar aan de telefoon. Het gaat goed met haar. Over de grote lijn gezien; af en toe wil het niet en trapt ze weer in haar eigen valkuilen.
Maar, zeg zelf, wie eigenlijk niet?
Onderzoek alles, behoud en deel het goede, maar blijf altijd kritisch!