DE UITDRUKKING BEELDDENKEN IS INMIDDELS BEKEND
De uitdrukking beelddenken is inmiddels bekend bij misschien wel iedereen. Voor degene die dat niet weten, betekent het dat een verhaal dat iemand vertelt ook direct voor eigen ogen als een film zich afspeelt.
Hoe leuk, zul je zeggen.
KAN ERG LEUK ZIJN MAAR ZEKER OOK VERWARREND
Dat kan erg leuk zijn maar ook verwarrend. Leuk als er het gaat om mooie en goedgevulde dames, nietwaar heren? Maar stukken minder leuk als er iets wordt verteld over nare dingen, wellicht een verkeersongeval. Beelddenkers zien het ongeval voor zich, alsof ze het hebben zien gebeuren.
EN DAN VOLGEN ER NU ENKELE PUNTEN UIT HET NIEUWS
En dan volgen er nu enkele punten uit het nieuws. Dat was vroeger de standaard uitdrukking na het voorlezen van het ochtendnieuws. Misschien alle nieuwsuitzendingen wel, maar die hoorde ik niet. In de ochtend werd er op de radio naar het nieuws geluisterd bij ons thuis. De rest van de dag was je naar school of speelde je buiten.
HET DRONG BIJ MIJ NIET DOOR WAT DIE PUNTEN DAN WEL WAREN
Het drong bij mij niet door wat die punten waren. Als ik me er goed in had verdiept -lees: goed geluisterd had naar het nieuws- dan had ik het natuurlijk wel een keer begrepen. Maar dat deed ik niet, want daar was ik helemaal niet mee bezig. Nieuws was voor grote mensen.
IK ZAG DE PUNTEN ALS EEN VERSNELDE OPNAME
Ik zag de punten als de versnelde opname van bollen die uit de grond komen. Ze groeiden ook letterlijk en bleven als de punten in een grafiek staan. Het was altijd een oneven aantal: drie stuks. Iedere dag opnieuw na het nieuws. Als ik eraan terugdenk zie ik het weer voor me.
WAT IK GEZIEN HEB VERGEET IK NIET GAUW MEER
Wat ik gezien heb vergeet ik niet gauw meer. Dat is heel erg handig als je iets moet leren. Je slaat beelden heel gemakkelijk op. Ik tenminste, dat geldt natuurlijk niet voor iedereen.
EEN BEELD IS ALS EEN SYMBOOL
Een beeld is als een symbool en geeft in één enkele oogopslag een heel verhaal weer. Probeer dat maar eens onder woorden te brengen.
WAT DIE PUNTEN WERKELIJK BETEKENDEN
Wat die punten werkelijk betekenden, daar kwam ik pas vele jaren later achter. Het was het belangrijkste nieuws, dat puntsgewijs en beknopt na het nieuws nog eens werd vermeld. Voor als je het hele nieuws had gemist of zo? Hoe simpel kan het zijn.
NU ZUL JE ZEGGEN: JE HAD HET TOCH KUNNEN VRAGEN
Nu zul je zeggen: je had het toch kunnen vragen? Maar wat wat had ik dan moeten vragen? Ik zag die punten toch voor me… dat was duidelijk genoeg. Ze prikten omhoog en bleven daar staan tot het nieuws was afgelopen. En daarmee was voor mij de kous af.
TOT ZOVER ENKELE PUNTEN UIT HET NIEUWS
Tot zover enkele punten uit het nieuws, werd er aan het eind vermeld. En als bij toverslag waren de punten ook uit mijn hoofd verdwenen. Letterlijk.
En zo snel kan het gaan. Ik herinner me dus hierdoor wat er zestig jaar geleden tijdens het nieuws gezegd werd. Kun jij dat -als niet beelddenker-ook zeggen van iets van zo lang geleden?
Onderzoek alles, behoud en deel het goede, maar blijf altijd kritisch!